– Czym jest przyjaźń? – zapytało życie. – To nie mówić źle o tej osobie, nawet gdy jej nie ma obok – odpowiedziała lojalność. – To być przy niej w dobrych i złych chwilach – powiedziało przywiązanie. – To mówić jej prawdę, bez kłamstw i udawania – szepnęła szczerość. – To śmiać się razem i płakać wtedy, gdy tego potrzeba – dodało uczucie. – To wiedzieć, że ona jest z tobą nawet z zamkniętymi oczami – westchnęło zaufanie. – To tęsknić, gdy wyjeżdża i cieszyć się, gdy wraca – przypomniała pamięć. – To pragnąć, by zawsze było jej dobrze – powiedziało pragnienie. – To podać jej rękę, gdy tego potrzebuje – rzekło wsparcie. – To głęboko oddychać, gdy popełnia błąd – odezwała się cierpliwość. – To mnie nie znać – wtrąciła zdrada. – To umieć wybaczać wtedy, gdy to konieczne – dodało przebaczenie. – To być obok niej w życiu, trwać przy niej w chorobie i płakać przy jej agonii – powiedziała śmierć. – To po prostu kochać się nawzajem – uśmiechnęła się miłość. To wszystko... i jeszcze więcej. Bo właśnie tym jest prawdziwa przyjaźń. „Mój najlepszy przyjaciel to ten, który wydobywa ze mnie to, co najlepsze...” „Przyjaciele to rodzina, którą wybierasz sobie sam...” „Przyjaźń rodzi się tylko tam, gdzie jest wzajemny szacunek i szczerość...” „Prawdziwa przyjaźń przychodzi wtedy, gdy cisza między dwiema osobami staje się czymś naturalnym...” Prawdziwy przyjaciel kocha zawsze. Jest jak brat w chwilach trudnych i bolesnych.